شاهکار دیگری از آفتاب اول

عبدالرحمان بن حجاج می گویند:از ابن ابی لیلی شنیدم که می گفت

امیر مومنان علی علیه السلام در حادثه ای قضاوت عجیبی کرد و آن این

که : دو نفر مرد در مسافرت ، با هم رفیق شدند. هنگام ظهر در محلی

نشستند تا غذا بخورند. بکی از آنان،پنج گرده نان از سفره خود بیرون آورد

ودیگری سه نان.

در ان هنگام ،مردی از آن جا عبور می کرد ، او را دعوت به خوردن غذا

کردند. او نیز کنار سفره آنان نشست و از آن غذا خوردند.

مرد رهگذر، پس از خوردن غذا و هنگام خداحافظی ،هشت درهم به

آنها داد و گفت:((این هشت درهم را در عوض آنچه خوردم ،به شما دادم))

واز آن جا رفت .آن دونفر، در تقسیم آن پول، نزاع کردند.صاحب سه گرده

نان می گفت: نصف آن،مال من است ونصف آن، مال تو؛ ولی صاحب پنج

نان می گفت: پنج درهم آن ، مال من است وسه درهم آن، مال توست.

آنان نزاع خود را نزد حضرت علی علیه السلام آوردند و داوری را به او

واگذار نمودند . علی علیه السلام به آن ها فرمودند: نزاع در این گونه امور

از فرومایگی است .سازش بهتر است ، بروید وسازش کنید.

صاحب سه نان گفت: من راضی نمی شوم ،جز به آنچه حقیقت است و

این که در این باره ، قضاوت به حق کنی.

امیر مومنان فرمودند: ((اکنون که تو حاضر به سازش نیستی و حقیقت را

می خواهی ، بدان که حق تو از آن هشت درهم ،یک درهم است)).

او گفت:سبحان الله !چه طور، حقیقت این گونه است؟!

حضرت علی علیه السلام فرمودند: ((اکنون بشنو تا توضیح دهم .آیا تو

صاحب سه نان نبودی؟:))

گفت: چرا ، من صاحب سه نان بودم.

حضرت فرمودند:((رفیق تو صاحب پنج نان نبود؟))

او گفت:آری.

حضرت علی علیه السلام فرمودند: ((بنابراین،این هشت نان، 24

قسمت (با توجه به سه نفر خورنده)

می شوند. تو (صاحب سه نان) هشت قسمت نان ها را خورده ای و

رفیق تو نیز هشت قسمت را خورده و میهمان نیز هشت قسمت را

خورده است و چون ان میهمان ، هشت درهم به شما دو نفر داده است ،

هفت درهم آن مال رفیق تو (صاحب پنج نان) است و یک درهم آن ، مال تو

(صاحب سه نان) است)).

آن دو مرد ،در حالی که حقیقت مطلب را دریافتند، از محضر علی علیه السلام

خارج شدند.